Sosyal Fobi?

Question

Merhaba, küçüklüğümden beri insanlarla iletişimde problem yaşadım sayılır, bunu uzun süre bir kişilik özelliği olduğunu düşündüğüm için önemsemedim, ancak son dönemlerde beni aşırı derecede rahatsız ediyor. Bu durum bir kişilik bozukluğumu yoksa, normal bir durum mu öğrenmek istiyorum, şimdiden teşekkürler.

- Okul dönemlerinde sürekli "varlığıyla-yokluğu bir", "çok sessiz sakin efendi çocuk" olarak tanındım, çekingenlik olduğu için derslere katılım azdı, ders başarım ise genel olarak iyiydi. Herhangi bir sunum, topluluk önünde konuşma vb. şeylerden çok korktum ve kaçtım. Mesela lisedeki müzik dersinin flüt sözlüsü benim için cehennem olmuştu. Üniversitede de bu durum değişmedi, mecbur kaldığım için yaptım, ancak olabildiğince kaçtım. Üniversitede zorunluluk durumu daha az olduğu için, kaçma eğilimim daha fazla arttı, bu da okulun anlamsız yere uzamasına sebep oldu. İlk bi kaç dersini kaçırdığım bir dersin, sonradan derslerine giremedim mesela, bıraktım, ya da ders notlarını kimseden istemeyediğim için kaçan dersler oldu, bunun gibi örnekler çoğaltılabilir.

- İnsanlarla "small talk", "ayaküstü sohbet" denen şeyi yapamıyorum. Karşımdaki insanı tanımıyorsam, herhangi bir konuşma başlatamıyorum. Bir süre sonra zaten "çok konuşmaz" oluyor adım, karşımdakileri analiz edecek kadar tanımıyorsam da bu süreklilik gösteriyor, dolayısıyla "soğuk", "ruhsuz" vb. şekilde itham ediliyor. Alıştıktan sonra, kısmen normale dönebiliyorum ama o da sınırlı oluyor. Bu durumdan dolayı çevre edinmem de çok sıkıntı oluyor. Sosyalleşmek istiyorum ancak insanlar benle dışarı çıkmak istemez diye düşündüğüm için pek dışarı çıkamıyorum. Genellikle de alkolle bu kısım düzeliyor. Bu sefer de ertesi gün, bir önceki gün alkolün etkisi altındayken yaptığım ufacık hareketler, çok küçük sözleri kafamda çok büyütüyorum, ve inanılmaz pişman oluyorum.

- Alışveriş durumunda da benzer sıkıntılar oluyor. Telefonla sipariş vermekten nefret ediyorum mesela, insanlarla en az iletişime geçebileceğim yöntem benim için en iyisi oluyor. Ya da berbere saçımı nasıl keseceğini tarif edemiyorum, ya da X bir şeyi alıp bi şekilde olması gerekenden kısa zaman sonra tekrar ihtiyacım olursa, aynı yerden almamayı tercih ediyorum. Etraftaki insanlara, esnaflara yol soramıyorum vs. Aynı şekilde buradaki örnekler de çoğaltılabilir.

- Bunlardan dolayı sürekli bir şeylerden kaçma ve erteleme dürtüsü var. Mecbur kalana kadar ertelendiği için de birçok şey için geç kalmış oluyorum, ciddi sorunlar yaratıyor.

- Önemli kararlar vermede yine güçlük çekiyorum, kendim için daha iyisi olabileceğini bildiğimi ve en azından denemem gereken şeyler için bile bir karar veremiyorum. Karar veremediğim gibi, oluşan ihtimallerden inanılmaz bir stresse giriyorum, ve en kolayı olarak kaçıp, her şeyin -memnun olsam da olmasam da- aynı kalmasına karar veriyorum, ancak tabiki tatmin etmiyor.

- İnsanlarla yaşadığım herhangi bir boyutta problem veya yaşacağım tahmini olaylar yüzünden geceleri uyuyamıyorum. Artık uyumayı da denemiyorum, saatler süren kendi kendine konuşma sonunda yatakta dönüp duruyorum, uyku düzenim neredeyse hiç yok.

Aklıma gelenler bunlar, merak ettiğim bunlar için nasıl bir çözüm olabilir? Ciddi bir problem mi? Psikaytrist'e mi gitmeliyim yoksa, Psikolog ile terapi mi

Answer 1

Merhaba,

Yaşadıklarını ifaden son derece düzgün. Bu da insan ilişkilerinde yaşadığın bu olumsuz sürecin psikolojik kaynaklı olma ihtimalini güçlendiriyor. Etik prensiplerimiz çerçevesinde Sağlık Uzmanları Psikoloji kategorisinde site üzerinden tanı koymuyor tavsiye ve önerilerde bulunuyoruz. Kesin tanı ve tedavi alternatifleri için öncelikle bir psikoloğa gitmeni öneririm. Psikoloğun tarafından uygulanacak psikoterapi süreciyle yapmak istediklerini yapmakta halen engellenmiş hissediyorsan o zaman ilaç desteği için bir psikiyatriste başvurabilirsin. 

İyi akşamlar.