Takıntı Sorunumun Olduğunu Düşünüyorum Tavsiyeniz Nedir?

Question

Merhaba.
23 yaşında bir erkeğim.
Okur ve cevaplarsanız çok sevinirim, çok teşekkür ederim.
Benim şöyle bir sorunum var; birisini kafaya taktığımda, hoşlandığımda ve aşık olduğumu düşündüğümde aklımdan çıkaramıyorum. Daha doğrusu zamanla çıktığına şahit oldum, fakat bu süreç içerisinde asla o kişiyi unutamayacağımı, o kişi hiçbir zaman hayatımda olamayacağı için ömrüm boyunca mutsuz yaşayacağımı düşünüyorum. Daha öncesinde bir kişi de bunu yaşadım, o süreç içerisinde çok kaygılı oluyorum ve yerimde duramıyorum. Bu fiziksel olarak karın ağrısı şeklinde baş gösteriyor. O kişiye ulaşma çabası içerisinde olabiliyorum. Fakat asla saldırgan, öfkeli bir şekilde değil. Kesinlikle kimseyi incitmek gibi düşüncelerim yok. Hoşlandığım o kişi için birlikteliğimiz imkansız ise kaygılarım çok artıyor. Çok üzgün bir hal alıyorum. Unutmak için, iyiye gitmek için çok çabalıyorum. Her defasında içimden bir ses şunları tekrarlıyor: Onun umrunda değilsin, o başkalarıyla beraber olucak veya oluyordur. Onun için hiç bir değerin yok. Ve bunları düşündükçe kötü oluyorum. İşin kötü kısmı ise bunları düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Onun başkalarıyla yaşayacağı her türlü duygu paylaşımı beni derinden üzüyor. Dediğim gibi bunu daha önce birinde yaşadım, İlk yaşadığımda çok kısa sürdü ve iletişim dahi kurmadım. Bir zaman sonra aynı kişiyi tekrar düşünür oldum çok kaygılıydım canım çok sıkkındı ve bu sefer iletişim kurdum. Kısa konuşmalarımız oldu. Kendisini okulda görüyorum. Çekingen biri olduğum için yüz yüze hiç konuşmadım. Ve kendisinin düşünceleri, veyahut sigara içmesi gibi bir alışkanlığını gördüğümde, bunun olmayacağını düşündüm ve kaygılarım dindi. Şuan onu düşündüğümde rahatım. Keşke olsaydı derdim tabii. Ama olmadığı için de kaygılı mutsuz hissetmiyorum. Ama bu sefer ki biraz daha farklı oldu. Hem de çok farklı oldu. Bu sefer ki aklımdan gitmeyen kişi bir yabancı. Beni hiç tanımıyor. Tanımasının imkanı da yok. Kendisi başka bir ülkede yaşıyor. Amacım sosyal medyadan başka ülkede yaşayan insanların hayatlarını incelemekti. Bir gün canım sıkılmıştı ve böyle birşey yapmak istedim. Acaba ne yapıyorlar, gündemleri ne ve kendilerini nasıl eğlendiriyorlar diye farklı ülkelerden insanların sosyal medya hesaplarını inceledim. Fotoğraflarını vesaire. Başka bir amacım yoktu. Daha sonra incelediğim kişiler arasında bu yabancı kadın da vardı. Bazı günler girip fotoğraflarına baktım, yeni neler yapıyorlar diye baktım. Böyle uzunca bir zaman sıkıldığımda girip bakıyordum ama asla kaygılı duygulara sahip değildim. Sadece incelemek hoşuma gidiyordu. Kendisinin 2 çocuğu var. Benim yaşımda kendisi. Mesela erken evlenmiş. O ülke hakkında bazı fikirlerim oluyordu böylece. Çoğu erken evlenmiş. Bu kişi daha sonra boşanmış. Paylaşımlarından bunu görmüştüm. Eğlenmeyi çok seviyorlar, partiler vesaire. Böyle incelerken duygusal birtakım şeyler hissetmeye başladım. Çok saçma geldi bütün bunlar. Ama yine de o kişiye bakmaktan kendimi alıkoyamaz hale geldim. Çok kıskanıyordum. Sonrasında paylaşımında sevgilisi olduğunu öğrendim. Bu noktada kaygılarım çok arttı. Yaklasık 3-4 gün önceydi.3-4 gündür çok üzgün hissediyorum. İçimde  hep o hayatını benimle paylaşmalıydı neden ben oralarda doğmadım gibi aşırı üzüntülü fikirler var. Ve o yabancı kişinin bundan zerre haberi olmadığını biliyorum, beynimde bu noktada bir sıkıntı yok. Tek sıkıntı sanki unutmak ve normale dönmek benim elimde değilmiş gibi olması. Gördüğüm her şeyde onu kıyaslıyorum ve onu hayal ediyorum. Bir bebek resmi gördüğümde acaba onun bebekliği nasıldı, kesin çok tatlıdır diye içimden geçiriyorum. Ama bu bana mutluluk vermiyor. Daha çok üzülmeme sebep oluyor. O kişiyle konuşmak istemiyorum elbette bu olmicak birşey çünkü. Benim hayatımda bunun imkanı yok. Sadece şu takıntılı düşüncelerin neden geçicekmiş gibi olmadığını merak ediyorum. Ve bunlardan kurtulmam mümkün müdür onu merak ediyorum. Daha önce çok kısa süreli ve çok az birlikteliklerim oldu. Hiç birinin gerçek sevgiden doğduğunu düşünmüyorum. Ergenlik gibi geliyor ve onlarla devam etmediğim için mutsuz değilim. Ama bu kişiye şuan aklımı vermiş durumdayım ve sürekli ilerisi içni şu sonuçları tekrarlıyorum: Asla böyle birini bulamıcam, asla bu kadar güzel ve çekici biriyle birlitke olamıcam. Bu belki normal gelebilir fakat, üzüntüm hiç normal gelmiyor bana. Sosyal hayatımı etkiliyor şuan. İştahımı vb çok etkiliyor. Sürekli hesaplarını kontrol ediyorum, yakınlarının hesaplarına bakıyorum onun hakkında neler var diye. Çok kaygılıyım ve kesinlikle unutmak istiyorum. Keşke hiç bakmasaydım diye kendime kızgınım.Ama elimden birşey gelmiyor resmen. İradem yok gibi. Bana lütfen samimi tavsiyelerde bulunur musunuz?. Çok teşekkür ederim.

Not: Daha önce panik atak ile aynı benzerlikte bir sorun yaşadım. 5 Yıl kadar önce. Doktora gitmediğim için benzeri bir durum diyorum. Eminim öyledir çünkü. Ve çok depresif bir dönemdi. Fakat geçti. Ama yine de içimde hep o dönemin tekrarlayacağı kaygısı var. Yine de baş edebileceğimi düşünüyordum. Ama şu anlattığım durumumla baş edebileceğimi düşünemiyorum.

Answer 1

Merhaba,

Takıntı olarak nitelendirdiğin ve aslında hakkında gayet kuvvetli iç görü sahibi olduğun bu davranışlarının hayatında başka bir amaca hizmet ettiğini düşünüyorum. Bu cümleyi açmak gerekirse: Durumuna dair iç görünün olması sahip olduğun bu his ve düşüncelerin aslında çok da mantıklı olmadığını bilmek, zamanında bu tarz deneyimler yaşamış olduğunu ve bunlardan kurtulabildiğini ayırt edebilmen demek. İç görü sahibi olman demek hoşnut olmadığın bu davranıştan kurtulmak için cebinde bir artının olması demek.

Gelelim bu davranışın hayatında güttüğü amaca: Bazen bazı düşünce ve davranışlarımız bizi tatsız deneyimlerden uzak tutmak için adeta bir araç haline gelir. Senin bu ısrarcı düşüncelerini ele alırsak; bir gün bu his ve düşüncelerin hepsinin yok olduğu bir zamanı hayal edebilir misin? Böyle bir durumda hayatta neyle karşı karşıya kalacaksın? İstemediğin bir durumla yüzleşmen söz konusu olabilir mi? 

Fark edersen bir sürü soru var. Kurtulmak mümkün mü? Kesinlikle mümkün. Fakat bu durum sende bir nevi alışkanlık haline geldiği için tek başına baş etmen son derece zor. Sana tavsiyem Bilişsel-Davranışçı terapi veren bir terapistten yardım alman. Düşünce ve davranışların üzerinde çalışarak bu sıkıntını bertaraf edebilir çok daha kaliteli bir hayat yaşayabilirsin.