Sosyal fobinin bir diğer adı sosyal anksiyete bozukluğudur. Sosyal fobi kişinin sosyal durumlara karşı aşırı hassas olması , korku duymasıdır. Sosyal fobi bir anksiyete rahatsızlığıdır. Bu rahatsızlığa sahip olan kişiler genellikle başkaları tarafından sürekli yargılanacağı ve toplumsal alanlarda ezileceği , rezil olacağı kaygısına sahip kişilerdir. Bu kişiler başkalarıyla iletişime geçerek yapılacak işlerden veya başkaları önünde yapılacak işlerden olabildiğinde kaçar, eylemi gerçekleştirmemek için gerçek dışı bahaneler üretirler.
Bunun yanı sıra gerçekleşmemiş olaylar için günlerce hatta haftalarda kaygı ve korku duyarlar. İnsanların onlarla ilgili eksik , yetersiz ve ya zayıf gibi yargılarda bulanacaklarını düşünürler. Seslerinin ve ellerinin titremesinden korktukları için toplum önünde konuşmaktan kaçarlar hatta ellerinin hareketlerinden insanlara dalga konusu olacağını düşündükleri için insan içinde yeme içme gibi davranışların hepsinden kaçınırlar.
Sosyal anksiyete 2 tip şekilde görülür.
Eğer korku ve kaygılar bütün toplumsal olayları kapsıyorsa yaygın tip , kaygı ve korkular bazı konuları kapsıyorsa (yemek , içmek vb. ) yaygın olmayan tiptir.
Sosyal fobi genellikle ergenlik döneminde (10-17 yaş) başlar. Daha erken yaşlarda başlayan örnekler de mevcuttur literatürde.
Sosyal fobinin belirtileri çok fazladır ve genellikle istenmeyen durumlara karşılaşıldığında bedende fiziksel belirtiler ortaya çıkar. Bunların başında en sık karşılaşılan yüz kızarması, terleme ve ağız kuruluğudur. Bunların yanı sıra bu kişilerde rastlanılan diğer belirtiler çarpıntı , mide bağırsak sisteminde rahatsızlık , titreme ,nefes darlığı ve nefes kesilmesi gibi belirtilerdir.
Bu fiziksel olarak görülen belirtilerin yanında bir de bu sırada akıldan geçen düşünceler mevcuttur. Bunlar ‘’güçsüzüm, yetersizim, çirkinim, beğenilmiyorum, sevilmeye layık değilim, mükemmel olmalıyım‘’gibidir.
Sosyal fobide kalıtsallık çok yaygın değildir fakat etkisini yok sayamayız. Sosyal fobinin en önemli nedenlerinden biri beyindeki kimyasal ve elektriksel bozukluklardır. Bu rahatsızlıkta ailenin çocuk yetiştirme biçimleri çok önemlidir. Genellikle aşırı koruyucu , duygusal sevgiden yoksun , reddedici ebeveynlerin çocuklarında görülme ihtimali yüksektir.
Sosyal fobi tedavisinde ilaç tedavisi ve yanında psikoterapi kullanılır. Hastanın durumuna göre tedavi şekli değişiklik gösterebilir. Sadece ilaç tedavisi ve ya sadece psikoterapi yeterli olabileceği gibi , yaygın olarak ikisinin bir arada uygulandığı bir tedavi yöntemi uygulanır. Bu kişilerin tedavi sırasında en çok sorduğu ve kaygı duyduğu konu ise kullanılan ilaçların bağımlılık yapıp yapmamasıdır. Tedavide kullanılan ilaçlar bağımlılık yapmamakta , kalıcı hasar bırakmamaktadır.