Bebegime zarar gelir mi?

Question

Merhabalar 11 haftalik hamileyim. 6 yillik bir evliligim var. Gecmiste cok zor zamanlarim oldu. Siddetin otesinde denilecek kadar zor zamanlar yasadim. Bu durum esimin paikolojisinin duzelmesiyle yok oldu. 1 yildir elini kaldirmiyor ve daha anlayisli. Fakat buyuk bir sorun var. 18 yasinda evlendim ve evlendigim gunden itibaren cok buyuk sikintilarim oldu. Bu sikintilarin basinda esimin sizofreni annesi geliyor. Ne yazik ki sizofren kendisi ve evliligimin ilk gununden beri surekli bana kufur ediyor. Simdi ler de beni eski esinin yeni karisi saniyor. Surekli kufur halinde. Icimden allah'a havale et sus diyorum sus. Fakat dehset sekilde paikolojim bozuk. Sabahlara kadar sinirimden agliyorum. Cocuguma zarar gelmesinden cok korkuyorum. Ayin 28 inde istanbul'a geri donuyoruz sukur. Fakat su an cok kotu bir haldeyim. O kadar kotuyum ki arkadaslarmin yanina dahi gitmiyorum. Karnimda bebegim var. Esim biraz sorumsuz biri ne yazik ki. Ailenin maddi durumuna guveniyor ve bir istanbula gidiyor bir muglaya. Sabit  bir calisma durumu yok. Esimin babasi desen bu sorunlar sebebiyle aldirmayi dusundugumuzde bana rest cekti ve bir daha beni arama deyip yuzume kapatti. Bu adamin bize hic bir faydasi yok. Ne maddi ne manevi. Isterdim ki manevi yonden bana babalik yapsin. Fakat aldirmak istiyoruz dedigim de sen aldirmak istiyosun oglum istemiyor diyerek bana yalanci dedi adeta. Esim De kendi fikrini dusuncesini soyleyemeyen biri. Bu yuzden hep Ben elestirilirim. Annesiz babasiz buyudum ninemle dedem bakti bana  cok buyuk korkularim var. Intihar esigindeyim adeta. Ben her zaman cok iyi bir anne olmak istedim fakat bu durumda nasil iyi bir anne olabilirim? Cok uzun oldu belki cevap bile gelmicek ama bunlari gozyaslari icinde yaziyorum. Hayatta yasamanin bana zevk vermedigini dusunuyorum. Ne yapmaliyim kafayi yemek uzereyim :(

Answer 1

Merhaba, öncelikle bu çocuğu isteyerek yaptıysanız artık ona karşı sorumluluklarınız var bunu hiç bir zaman unutmayın. Hayatta insanın başına her şey gelebiliyor. Anlattığınız şeyleri bir tek siz yaşamıyorsunuz. Bir kadının kendi ayakları üzerinde durabilmesi bu tip durumlar için çok önemlidir. Anladığım kadarıyla kendinizi çok çaresiz ve bunalmış hissediyorsunuz. Şuan nerede yaşıyorsunuz? Eşinizin ailesiyle ne kadar yakın oturuyorsunuz?

Comments

Su an mugla dalamandayiz. Esimin annesi ve oz kardesi direk kaldigimiz evde yasiyor. Zaten ic ice oldugumuz icin bu kadar psikolojim bozuk. Bu cocuk ansizin geldigi icin cok saskiniz. Fakat tabiki de sorumsuz bir anne olmicam. Hayatim boyunca yasadiklarimdan yola cikarak mukemmele yakin bir anne olmak istedim. Bu yuzden son nefesimi verene kadar hep onun yaninda olacagim. Bu cocuga babasinin da cok iyi bir baba olacagina eminim aslinda ama tamamen su an ki ortam sebebiyle cok psikolojim bozulmus durumda. Ne yapmam gerekiyor lutfen bana bir oneri yapar misiniz. Zaten 28 inde Gidiyoruz fakat yine de sizinle bu konuyu konusmak istedim.

---

Zaten 28' inde gidiyorsanız, kendinizi biraz motive edici şeyler bulmaya çalışın. Eşiniz ve bebeğinizle ilgilenin. Bunların üstesinden tek başınıza gelemezseniz, psikolojik destek alabilirsiniz.

Sevgiler.

Psikolog Cansu Gürsoy