Merhabalar ben ingiltereden yaziyorum ve yasim 23 , erkek cocugum aslinda sorun deyilde daha cok takinti problemim var yilllardir , ailece kemikli bir aileye sahibiz fakat benim kafam normalinden buyuk ve yuzum uzun! inancimada dusgun ve saglam bir insan olmaya calisiyorum fakat resim cekmekten , hatta bir ortama bile cikmaktan kacinir oldum kendi kendime sorun yapıyorum ve hatta yuzume vuranlar bile oluyo arkadas , aileden buda beni sonu olmayan ve sureklı beynini kemiren bır durum haline geldi ozellikle bu aralar sabah aksam dusunuyorum hani doktora mi gprunsem acaba bir sey yapma sanslari varmi diye ama iste oda cok sacma geliyo , sureklı daha kotu durumdaki ınsalara bakıyorum ve sureklı aynı problemleri olan ınsanlarin yasadigi yazdigi sıteleri okuyorum ki kendimi daha iyi hissediyim ! Sozlumde var ailesiylede tanistim ama mutlu deyilim ve onlarin yaninda bile acaba kafasi cok buyuk mu dıyecekler yada dusunurler dıye sureklı kendimi sorguluyorum ki bu benim controlum disinda olan birsey hani dogal olarak secim hakkim yoktu ! Sizden ricam acaba butur seylerde ameliyat olurmu olmazsa sizce napmaliyim sonucta sozlum le 7 senedir sevdik gorustuk gezdik beni gordu biliyo ona ragmen kabul etti ve hic o konudan bırsey demedi ama resimlere bakınca kendim bile goruyorum hani duzensiz bir kafa tasim var ustune yuzum toplu olsa hic bırsey olmaz aksine yuzumde uzun :( kimseyede diyemiyorum bu derdimi ama beni icten ice bitiriyo ve cok mutsuz ve huzursuz hayatım var nisanim olacak o kadar insanin icine simdeden nasil cikacam acaba hakkimda ne diyecekler diye cok dusunuyorum sizce ne yapmaliyim ? Kendimden nefret etmeye her ortamda asagilamaya basladim , yapamayacagim birsey oldugunu bilmeme ragmen ben cok huzursuzum , kimseye gostermemeye calisoyrum bu skıntımı ama cok zor bunu yapmak her zaman sonucta moral bozuk oluyo ve annem soruyo ama hic kimseye acilmadim zoruma gidiyo cok kotu bır duygu Allah kimseye yasatmasin diyorum saygilar