arkadaslık iliskisi

Question

Kolay kolay arkadas edinemiyorum bir kere psikologla konusma sansım oldu ve bu böyle devam eder dediği günden beri kendimi şartlandırdım ve bunu bildiğim için kimseyle samimi olamıyorum ailem ve 4 yıllık bir iliskim var onlarla çok iyi anlasıyorum ve hiçbir sorunum yok bana en samimi onlar gelir. İlk okuldan bir tane ortaokuldan bir tane liseden bir tane üniversiteden bir tane arkadasım var birlikte hoş vakit geçirdiğimiz eğlendiğimiz ama onlarla da ayda bir görüsüyorz öyle candan arkadasım değiller . Onun dısında lisede üniversitede kurslarda dershanede herkes arkadas grubu edinirdi ben tek takılırdm ara sıra yanıma birileri gelir gezerdik bazen ben giderdim . Çok isterdim ailem ve sevdiğim dışında tıpkı tvlerdeki gibi çok güvenebileceğim çok samimi arkadasım olmasını. Büyük gruplar halinde de gezdim tek bir aradasla da ama bir sekilde bazen onların hatasıyla bazen benim bu arkadaslığımız bitti. Tutunamayanlar romanı var. Adını duyunca aklıma kendim geliyorum bir sürü arkadas edindm bir türlü tutunamadım  kendimde sorun arar oldum bu yüzden mutsuzum. Bu sorun benim babamda da var ortağı yarı yolda bıraktı insanların işleri düstükçe gelir oldular hatta amcalarım bile işleri yoluhda olunca moloz gibi spor ayakkabıyla geziyon diyo sürekli bizimle kendi kızını kıyaslar "okutum kapalılar allah herkese nazip etsin" diyip okumayan ablam için "seninki okumadı pantolon giyip geziyo elimi öpmedi tokalastı benle" diye asağı gören amcam var. tüm akrabalar anneme geziyo giyiniyo kocasını yaşlandıracak diyo ama babam götürürse gezeriz herkes bir olmuş üstümüze geliyo sanki. Ve insanlara iyi davrandıkca tepene çıktığını gördüm bu yüzden son iki aydır ciddi takılıyorum . İş ciddiyetinde. Hayattan soğudum bazen insanlar ne kötü diyorum of dertlendim gece gece

Answer 1

 

Merhaba Nilcan,

"Ailem ve 4 yıllık bir iliskim var onlarla çok iyi anlasıyorum ve hiçbir sorunum yok." demişsin. Bu, senin diğer kişilerle olan ilişkilerinde de bir problem yaşamayacağını gösteren bir durum. Dolayısıyla insanlarla samimi olamadığını düşünmen çok da doğru olmayan bir önyargı olabilir. Sana önerim sahip olduğun arkadaşlarınla daha sık görüşmeye çalışman.

Dışarıdan söylenen sözlere gelince. Aktardığın kadarıyla anlıyorum ki bu söylenenler senin ailen ile ilişkini bozmuyor. Dolayısıyla bazen bu tür söylemleri yokmuş farz edip hayata devam etmek çok daha sağlıklı olabilir. 

Kendine ve yapabileceklerine inanmanı tavsiye ediyorum...