Ayrılık noktasında ki ilişki nasıl düzelir?

Question

Merhabalar. 32. ayını doldurduğumuz bir ilişkim var. Kendimden bahsetmem gerekirse ilişkimden önce hep kısa ilişkiler geçirdim hep.Şuan ki birlikteliğime sahip olduğum kız arkadaşım beni 7 senedir tanıyor. Ve benim o eski hallerimdeki umursamaz tavırlardan beri bana aşık . Özellikle benim o çapkınca hallerime aşık olmuştu(kendisi söylüyor).Ben daha önce düzenli ilişkiye sahip olmayan birisi olarak çok bocaladım. Güvensizlik problemlerim vardı şüpheci tavırlarım. Ama bu sadece kız arkadaşıma karşı böyle değil hayata karşı şüpheciyim.Ama kız arkadaşım bunlardan çok etkilendi. Çok sinirli bir yapıya sahibim. Hemen sinirlenebiliyorum. Ve defalarca anlamadan dinlemeden ona çok bağırdığım anlar oldu. Çok üzdüm onu. Ama kendimi 3 seneye yakın bir süreçte çok geliştirdim. Hergün üstüne koydum birşeylerin. Hergün şepheci tavrımı yenmek için uğraştım .Çünkü bu bana ve sevgilime çok zarar veriyordu.Neyse 3 ay önce bir olay yaşadık ve güvensizlik muhabbetlerinden de bahsetti . 3 gün ayrı kaldık ve okuduğum şehirden(İstanbul) onun bulunduğu (Bursa) şehire gittim.Ve çok güzel bir mesaj atıp aşağıda beklediğimi söyledim. İndi beni görür görmez yüzü gülmeye başladı .(Ne olursa olsun ne kadar kızarsa kızsın beni gördüğünde yüzü güler ne kadar sert olmak istesede ilk gördüğünde bunu başaramaz.)O gün sorunuzumu hallettik.Ve güven sorunumu düzeltceğimi söyledim.Nitekim düzelttimde. Ben kararlı bir insanımdır. Kafamdan birşeyi atarsam giremez o. Ama tabi tamamen atamadım bazı şeyleri. Ve güven problemi oluşturabilecek 3 olay yaşadım(3ayda). En son arkadaşına sinirlendim güvensizlik diye algıladığım bir olay yüzünden aslında hiç birşey benim düşündüğüm gibi değilmiş. O günden sonra herşey değişti. En yakın arkadaşına da bu şekilde davranmam bizi küçük düşürdüğü için kız arkadaşım birden konuşma sırasında artık katlanamıyorum dedi. Güvensizliklerine, şüpheci tavırlarına bağırmalarına.Ve 3 gün birşey konuşmadık. En son teşekkür etti 3 gün aramayıp saygı gösterdiğim için ve ayrılmak istediğini söyledi.Mesajla belirtmenin çok yanlış olduğunu ama benim yüzüne söylemiceğini bana kanıp yine ayrılamayacağını söyledi,hatta mesaj bile atmamamı istedi dayanamaz diye. Ben dayanamadan attım. Mesajla olmaz 3 gün sonraya gün verdim gel buluşalım dedim. Ve yarın dayanamayıp aradım bugün buluşalım dedim. Tamam dedi. Ben gittim yanına beni görür görmez gülmeye başladı. Ciddi hale bürünemedi yine. Ama sarılmadı,öpmedi.Konuştuk uzuncana çok yıprandığını anlattı.Artık benim düşüncelerimi düşündükçe çıldırdığını belirtti.Beni seviyor musun diye sorduğumda evet çok . Saygın hala var mı dediğinde evet dedi.Ne yapıp edip ayrılmamasını sağladım.Benden biraz  zaman istedi kafamı toparlamam lazım dedi(zaman vermedi). Peki dedim. Beni arama sorma dedi.Bırak ben arıyım, ben özliyim dedi. Tamam dedim . Ama dayanamadım 1 kere aradım(kırmamak için açtım dedi) konuştuk. 1 kere video gönderdim alkollü halimi sevdiği için (bir daha içme çok yıpranıyorsun dedi) 1 kere hediye gönderdim .Ve tam bir hafta sonunda gidip evinden aldım.Aradım geldi haberi yoktu. Görür görmez yine gülmeye başladı.Hatta ilk cümlesi zebellah gibi dikiliyon her seferinde dedi ve güldük.Konuşmaya başladık.Olumlu konuşmalar oldu.Ama zaman zaman soğuk tavırlar alıyordu.Giitik yemek yemeye Konuştuk.Kafamdaki saçma sorunları hallettiğimi söyledim.Çok kötü hafta geçirdiğimi anlattım. Çok kötü olduğumu onsuz olmucağını söyledim.Çok yıpranmış gerçekten çok. Benimle evlenmek istiyor musun? Hayallerimiz gerçekleşsin istiyor musun? diye sorduğumda hep olumlu yanıtlar aldım. Tamam dedim herşey için hazırım değiştim.Kafamdaki şüpheci tavırları attım bunu başardım dedim. İnanamadı 1 haftada olmaz dedi.Ben senin değiştim.Yine değişirim dedi.Sonra olumlu yanıtlar almayınca inanmadığını görünce daha napayım ne istiyorsun derken gözlerimden yaşlar geldi. 15 sn. bekledi ve dayanamadı.Geldi sarıldı.Dakiklarca öpüştük(affınıza sığınıyorum.) Çok güzel öpüştük.Gerçekten özlediğimizi anladık.Sayısız kere birbirmizi öptük sarıldık kokladık.Çok güzeldi.Çok.Müşteri geldi kalkıp arabaya gidelim dedik. Koluma girdi .Çok mutlu oldum.Hiç kolumdan çıkmadı. Arabaya oturduk yine soğuk davranışlarda bulundu. Sonra zaman zaman gülmeye hatta bi ara yüzüme bakarak 'çok tatlısın' dedi. Çok kinci ve inatçı.Hayatta en sevdiği insan annesidir. Ona bile çok kincilik yapmıştır çok.Ben dedim kinine ve inadına yenik düşüp benimle barışmıyorsun.Olmuyor dedi birşey eksik bulamıyorum,yıprandım.Senden 1 hafta istiyorum dedi 1 hafta sonra burda buluşalım dedi(zaman verdi)ama hiç arama kafamı toparlıyım bak belkide olmaz kendini olur gözüyle bakma ama sana söz veriyorum hep olur gözüyle bakcam dedi.Kızdım biraz niye yapıyorsun dayanamayorum diye . Ben sen haksız olunca geliyorum affediyorum gururuma yenik düşüyorum.Sen niye yapamıyorsun diye biraz iğneleyici konuştum .Değmez dedim ölüm var sonuçta ben ölsem bir daha göremeseydin ne olurdu dedim.Üzülerek saçmala , saçma sapan konuşma diye tepki gösterdi. Ben hak veriyordum ama dayanamıyordum barışamamaya. Her zaman senin istediklerin oldu.İlk defa kararlı oldum bugün barışırız diye geldin ama bu sefer senin istediklerin olmucak dedi. Her zaman senin istediğin olmaz dedi.Barışıp bir daha aynı harekletleri yapamazsan bu sefer aynı kararlılıkta olmam diye korkuyorum dedi. Biraz zamana ihtiyacım var dedi. Tamam dedim. Sonra çalıştırdım arabayı gittik.Nerde bırakayım derken şurda 'aşkım' dedi. Ben gülmeye başladım.Yanlışıkla söylemişti.Ama allah işte dedim.Oda güldü. Bugün onu yalnız bırakışımın 2.etabının 1.günü.Yani en son olay 18 saat önce gerçekleşti ama dayanamıyorum.Lütfen bir akıl verin . Onu çok seviyorum.Herşeyin ne kadar boş olduğunu anladım.Herşeyin. Onu üzmenin ne kadar yanlış olduğunu anladım.Bunları yeni anladım çünkü bunları anlamamı sağlıcak böyle birşey yaşamamıştım.Kafamda herşeyi düzeltmeye çalışıyorum.Siliyorum olumsuz şüphecilikleri. Kendimi kendimden kurtarmaya çalışıyorum.Onun sevgisini yeniden kazanmaya çalışıyorum.Ama onsuzluk ağır geliyor. Sanki yalnız bırakınca özlemicekmiş gibi geliyor.Mesela 'kızma ama' bir şey söylücem dedi. Yakın arkadaşıyla gezmeye gitmiş 'oh be ne güzelmiş izin almadan gelmek' demiş . Niye izin alayımki yakın kız arkadaşım için dedi.Haklı.Ama hep öyle alışagelmiş.Yanlış olduğunu anladım.Ama o anlıcak mı .Yoksa 1 hafta içinde özgürlüğe alışacak mı? Kafayı yicem düşünmekten.Acaba eskisi gibi sever mi? Falan filan.Lütfen bir yardım edin lütfen.Gerçekten çok zor durumdayım.Herkesin imrendiği bir ilişki bitebilir.Şimdiden çok teşekkür ediyorum dinlediğiniz için.

Answer 1

ilişkilerde güven esas şüphe istisna olmalı. bu olmadıysa bir sonraki ilişkide şüphe etmeyin